Henryk Weryński

---

Życiorys

Henryk Weryński był synem Piotra oraz Józefy z Jeżów. Jego edukacja rozpoczęła się w Gimnazjum św. Anny w Krakowie, gdzie kształtował swoje przyszłe umiejętności i wiedzę. W roku 1910 podjął decyzję o wstąpieniu do Wyższego Seminarium Duchownego w Tarnowie, gdzie przygotowywał się do prestiżowej roli kapłańskiej.

Święcenia kapłańskie przyjął 15 lipca 1915 roku. Po ich ukończeniu, rozpoczął pracę jako wikariusz w kilku miejscowościach: Kolbuszowej, Krościenku oraz Chełmie. W kolejnych latach pełnił funkcję katechety w takich lokalizacjach jak Szczawnica, Pilzno i Nowy Sącz. W 1920 roku dołączył do Stowarzyszenia Dziennikarzy Polskich.

Unikalnym osiągnięciem Weryńskiego było kierowanie krakowskim oddziałem Katolickiej Agencji Prasowej od roku 1931, co dodatkowo potwierdziło jego zaangażowanie w działalność publiczną. Następnie, w jego dorobku znajduje się także aktywność jako radnego miasta Krakowa oraz zyskał renomę jako publicysta i pisarz, wydając około 30 broszur i książek przed wybuchem II wojny światowej. Dodatkowo, napisał kilkanaście prac dotyczących religii, a także był inicjatorem Związku Radiosłuchaczy Katolickich oraz kaznodzieją radiowym. Zasłynął również jako vicepostulator w procesie beatyfikacyjnym św. Jadwigi.

Okres II wojny światowej spędził w Krakowie, gdzie w miarę upływu czasu związał się z kontrowersyjną grupą w Stronnictwie Pracy, kierowaną przez Feliksa Widy-Wirskiego oraz Zygmunta Felczaka. Jako jeden z księży zdecydował się na poparcie tzw. władzy ludowej. W 1946 roku wydał broszurę pt. „Katolicy radykalni”, w której argumentował za koniecznością współpracy z komunistami.

Rozpoczął swoją pracę w duszpasterstwie wojskowym w 1946 roku, początkowo pełniąc funkcję zastępcy dziekana w Krakowskim Okręgu Wojskowym. W latach 1950–1963 piastował stanowisko rektora kościoła garnizonowego pod wezwaniem św. Agnieszki w Krakowie.

Jednak z upływem lat jego działalność nabrała kontrowersyjnego charakteru. W 1946 roku zostało zwerbowane przez Urząd Bezpieczeństwa, gdzie działał jako agent informator pod pseudonimem Hanka. W roku 1950 zasilił szeregi Komisji Księży przy Związku Bojowników o Wolność i Demokrację, a od tego czasu stał na czele kolegium redakcyjnego pisma „Głos Kapłana”. Na zjeździe duchownych i świeckich działaczy katolickich w Krakowie w 1953 roku, wygłosił przemówienie, w którym wyraził swoje całkowite poparcie dla nowej władzy.

Po 1956 roku, w obliczu informacji przekazywanych przez Radio Wolna Europa, jego rola stała się zbędna, co doprowadziło do wyrejestrowania go z sieci agenturalnej. Mimo to, pozostał kapelanem wojskowym.

Henryk Weryński spoczywa na Cmentarzu Rakowickim w Krakowie, w kwaterze KB-płn-po prawej Jabłonowskich.

Publikacje

Henryk Weryński jest autorem kilku znaczących publikacji, które wzbogacają naszą wiedzę i refleksję na różne tematy związane z wiarą i duchowością. Oto niektóre z jego prac:

• Testament Zbawiciela,
• Zew apostolski,
• Niedzielna siejba,
• Sylwetki matek kapłanów.

Ordery i odznaczenia

Henryk Weryński został uhonorowany wieloma odznaczeniami, które świadczą o jego znaczącym wkładzie w działalność publiczną oraz patriotyczną. Wśród wyróżnień, które otrzymał, znajdują się:

• Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski, nadany 22 lipca 1951 roku,
• Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski,
• Złoty Krzyż Zasługi, przyznany trzykrotnie: po raz pierwszy 27 października 1937, następnie 22 lipca 1950, a ostatnio 19 lipca 1954 roku.

---

Oceń: Henryk Weryński

---